شادید و بی غمید، بی قرض و قسط و وام
این شادی و خوشی، همواره مستدام
چندی دگر شود، در فصل امتحان
ایام غم شروع، شادیِّتان تمام
استاد گیرد از، کل شما یهو
با نام امتحان، بدجور انتقام
دور از وجودتان، هر گونه دیو و دد
دور از وجودتان، استاد بی مرام

استاد رفته سر کلاس و دارد حضور غیاب می‌کند ولی وی هنوز در راهرو است. دارد کوئیز می‌گیرد؛ راهرو. انتخاب واحد شروع شده؛ راهرو. ملت رفتند سلف نهار بخورند؛ راهرو. لامپ‌های دانشکده را خاموش کردند بروند؛ راهرو...
چی؟
راهرو
کجا؟
راهرو
تلفن؛ سیزده، دو تا در رو

بشنو از من چون حکایت می کنم
درد دانشجو روایت می کنم

"سینه خواهم شرحه شرحه از فراق"
تا بگویم فرق خر را با الاغ