در مصرع دوم این طرف میزی ها وجود خود را به رخ می کشند (واژه "حسن" کمی مشکوک است و عده ای از آن تعبیر سیاسی کرده اند که ادبیات را چه به سیاست!) و می گوید آخه اگر ما نباشیم تو برای کی میخواهی ناز کنی گلابی؟! ناز در اینجا استعاره از تحریم است.

در پایان برنامه علی سلیمانی با نمایشی عالی از دوران جنگ که خنده و گریه را درهم طنیده بود، بار دیگر صدای خنده ‏در سالن را بالا برد.
ساعت از 8 گذشته بود كه با گرفتن شماره جدید مجله راه راه (باشگاه طنز انقلاب) با موضوع کار راهی خانه شدم.‏

این شعر خیلی چیزها دارد مثل نازی، ارتش نازی، آقازاده، بیت المال، مذاکرات هسته ای و خیلی چیزهای دیگر... اما پایان ندارد حتی یک پایان پردرد...