همین الان کتاب را زمین بگذارید، عضلات خود را شُل کنید و ترجیحاً به جایی تکیه دهید، زیرا به زودی خواهید فهمید یک پوند ماست یک اینچ روغن رویش هست!

البته ترجمه‌های دیگری نیز از این کتاب با نام‌های «اونی که خوردی مال من بود» و «پاچه‌ات را باز بگذار» به بازار عرضه شده که ارزش بنیادی چندانی ندارند

گر رسالت اصلی طنز را نقد آسیب ها و ناهنجاری های اجتماع بدانیم، می توان گفت سه نفر در برف یک اثر طنز واقعی است. در این کتاب فرد ثروتمند فرصت پیدا می کند در پوشش شخصی فقیر، از بیرون به زندگی میلیونرهایی مانند خود بنگرد. فساد اخلاقی، خودبزرگ بینی طبقه اشراف و تبعیض میان طبقات مختلف جامعه، مواردی است که در این کتاب به نقد کشیده می شود.

خودتان امتحان کنید و سه عبارت حقوق بشر آمریکایی و صلح آمریکایی و تمدن آمریکایی را کنار هم بنویسید و سی ثانیه به آنها خیره شوید ببینید تا شصت سال به آن نمیخندید؟