زمانی که فسیل هر روز رکوردهای متنوع و متفاوتی را در سینمای ایران جابهجا میکرد فکر میکردم با اثری مشابه کارهای غالب چند سال اخیر سینمای کمدی ایران مواجهم و به تماشای آن رفتم تا با یک توپ پر از آن نقد بنویسم؛ اما پس از تماشای فیلم نتیجه کمی متفاوت بود.
فیلم «چپ، راست» میتوانست نمره قبولی بگیرد اگر که عوامل فیلم یک مجموعه تازه کار بودند نه افرادی مانند سروش صحت، پیمان قاسمخانی، رامبد جوان و ... که اسم هر کدامشان به تنهایی در عرصه سینمای کمدی یک وزنه محسوب میشود.
هرکسی این یک خطی را بخواند احتمالاً گمان کند که با یک فیلم طنز خوب با یک سوژه داغ روز مواجه است؛ اما اگر مثل من در دیدن فیلم عجله نکند و یک نگاهی به عوامل فیلم بیندازد نظرش برمیگردد!
پلیسها وقتی در صحنه حاضر میشوند، اولش فکر میکنند که اشتباه آمدهاند، چون هیچ خبری از گوپس گوپس و رقص و پایکوبی نیست اما بعد متوجه میشوند که این یک جشن خانوادگی معمولی است. پس خودشان هم به دعوت پدربزرگ نادی مینشینند و زرشک پلو با مرغ میخورند و حظش را میبرند.