حدود یک قرن قبل، انگلیسی‌ها که ظاهراً تجربه‌شان در آمریکا برایشان شیرین درآمده بود حس گنده لات محل را برداشتند و این نسخه را برای یهودیان هم پیچیدند تا آن‌ها هم از این شیرینی بهره‌مند شوند، هیچکس هم نبود که بهشان بگوید تو سر پیازی یا ته پیاز که به یهودیان اجازه دهی در فلسطین ساکن شوند!

پس از گذشت ۳۰ سال و در سال ۱۹۴۸ رئیس آژانس یهود همراه چایی‌اش شکر اضافه خورد و تاسیس یک کشور یهودی با نام اسرائیل را در آن منطقه اعلام کرد. بنابراین قدمت این کشور خودخوانده با ارفاق به ۷۰ سال هم نمی‌رسد. بنابراین طبیعتا در تقویمش هم نمی‌تواند مناسبت‌های زیادی مربوط به خودش داشته باشد و صرفا با حذف چند روز خاص تقویمشان هم همانند خودشان به زودی حذف خواهد شد. یکی از این روزها ۱۶ اکتبر (۲۴ مهر) می‌باشد که سه رویداد مرتبط با این رژیم ناپایدارتر از رژیم غذایی شوهرعمه‌مان در آن رخ داده است. دو مورد از این سه مورد باعث شور و شعف همه جهانیان هست؛ اما ما با شرح مورد سوم شروع می‌کنیم تا شاید برای ثانیه‌هایی هم که شده، شکست‌های اخیر را فراموش کرده و خوشحال شوند و مهم‌تر از آن حواسشان پرت شود و حماس حمله جدیدی را شروع کند!

بن گوریون ملقب به پدر اسرائیل (چون این رژیم، حرامزاده است قاعدتا مادرش مشخص نیست.) در این روز به دنیا آمد. وی که اولین نخست وزیر این رژیم جعلی بود به علت کم بودن جمعیتشان در آن اوایل مجبور شد که خودش را برای وزارت دفاع انتخاب کند. او مانند همتای معاصرش بنیامین شیفته خدمت بود و در دو دوره مختلف نخست وزیری را برعهده داشت و به جای شنا یاد گرفتن وقتش را اینگونه تلف می‌کرد.

چون همینقدر هم خوشی از سرشان زیاد است، بلافاصله می‌رویم سراغ مورد بعدی که حکایت از مرگ موشه دایان دارد. مورخان معتقدند بعد از پایان جنگ جهانی دوم این خبر مشعوف کننده‌ترین خبر در تاریخ است.

وی که در جنگ‌های استقلال، ۶ روزه و یوم کیپور نقشی اساسی داشت و از آنجایی که تاروپود کل این رژیم سفاک با جنگ گره خورده‌بود به خاطر شایستگی‌هایش (ارواح عمه مرحومش) در آن جنگ‌ها در بازه‌های زمانی مختلف سابقه تصدی وزارتخانه‌های امورخارجه، کشاورزی و دفاع را نیز برعهده گرفت. نکته جالب در مورد وی زخمی شدن و از دست دادن چشمش در جنگ اعراب و اسرائیل بود که باعث شد پس از آن همانند دزدان دریایی یک چشمش همیشه بسته باشد و ظاهرش هم شبیه خلق و خویش گردد.

آخرین اتفاق رخ داده در این روز هم تحریم نفت است که حامیان بدتر از خود این رژیم هنوز کابوسش را می‌بینند. قضیه از این قرار است که به دنبال جنگ چهارم اعراب و این رژیم غاصب در این روز، کشورهای عربی صادرکننده نفت در ۱۶ اکتبر ۱۹۷۳ تصمیم گرفتند آمریکا، انگلیس و شرکت‌های نفتی که به کشور تسخیرکننده، نفت می‌فروختند را تحریم و باعث شوند قیمت نفت تا چهار برابر افزایش یابد و این کشورها زیر فشار آن زایمان کنند. اگرچه در آن مقطع یک خودشیرین در ایران وجود داشت (همانی که بعدا آواره شد و هیچکدام از این کشورها راهش ندادند.) که تولید نفت را افزایش داد تا فشار را از روی کشور‌های هدف بردارد؛ اما باز هم آن کشورها چنان به مشکل خوردند که وزرای نیکسون (رئیس جمهور وقت ایالات متحده) برنامه ریزی کردند تا اسرائیل از شبه جزیره سینا و ارتفاعات جولان عقب نشینی کند و پنج صفحه مشق شب بنویسد غلط کردم تا دیگر از این غلط‌ها نکند.