به سراغ نقد اگر می آیید، اصلاً نیایید بچه ها یاد می گیرند!
خاطره ی یک معلم

انتقاد پذیری به سبک دولت

راه راه: از دانش آموزانم امتحان گرفته بودم و برایشان چند موقعیت مختلف را نوشته بودم و از آنها خواسته بودم تا واکنش خودشان را بنویسند!

از قضای روزگار یکی از موقعیت ها این بود که اگر کسی جامدادی شمارا بردارد با او چکار میکنید؟
یکی از دانش آموزانم هم نامردی نکرده بود و نوشته بود :
با او دعوا میکنم، آبرویش را میبرم، به او میگویم دزد!

اما سوال بعدی:
اگر شما جای آن دوستتان بودید، دوست داشتید با شما چگونه رفتار کنند!؟

این عزیز ما هم نامردی نکرده بود و نوشته بود: «با مهربانی!»

نمیدانم چرا ولی تا این نوشته او را دیدم یاد یک بنده خدایی افتادم که هر از چندگاهی تشریف می آورند ودرباره مزایا و لزوم انتقاد پذیری نطق می کنند و فردایش “با او دعوا می کنند، آبرویش را می برند و به او می گویند دزد!” اما تا قرار بر نقد خودشان می شود می گویند “با مهربانی”…
خب زیاد هم به شاگرد بنده هم نمی توان خرده گرفت، بالاخره بچه ها می بینند، بچه ها یاد می گیرند!

ثبت ديدگاه




عنوان