شعر طنز : درد دل یار

راه راه:

من یار مهربانم
دانا و خوش بیانم

با آنکه خوش زبانم
اما کمی گرانم

درد غم گرانی
افتاده هی به جانم

با کاغذ گلاسه
بسته شده دهانم

چندی‌ست همنشین با
اهل دم و دخانم

من اصل جنسم اما
تخته شده دکانم

دم می زنم ز قیمت
با آنکه بی زبانم

باید دگر بسازی
با سود و با زیانم

ثبت ديدگاه




عنوان