راه راه:
علی‌اصغر عنابستانی نماینده‌ای خدوم و ظلم‌ستیز بود که در قرن چهاردهم هجری می‌زیست. او در پوسترهای تبلیغاتی زمان انتخاباتش نوشته بود “اگر به مردم خدمت نمی‌کنید بروید بیرون، وقت نداریم”
او در مسیر خدمت به مردم، خط ویژه و غیر ویژه نمی‌شناخت و در این راه همواره از کمبود وقت رنج می‌برد.
روزی عنابستانی سوار بر خودروی دناپلاس اهدایی مجلس، از خط ویژه عبور می‌کرد تا زودتر به مردم خدمت کند. در این هنگام سربازی کارشکن و چوب لای چرخ خدمت به مردم گذار، جلوی او را گرفته و مانع خدمت او به مردم شد. او در حالی این اقدام تبعیض‌آمیز را انجام داد که پیش از آن، چندین اتوبوس از خط ویژه عبور کرده بودند و کسی مانع آن‌ها نشده بود.
عنابستانی که وقتش کلا صرف خدمت به مردم می‌شد و در اوقات فراغت، به صورت تفریحی با ظلم و تبعیض هم مبارزه می‌کرد، سیلی حائز اهمیتی به سرباز نواخت. اهمیت تاریخی این چَک نخست به این جهت بود که به همگان فهماند مجلس در راس امور است، نه راهنمایی و رانندگی یا احیاناً سازمان نظام وظیفه. و دوم به این دلیل که به راکبان خودروهای سواری آموخت علیه ظلم تاریخی اتوبوس‌ها بایستند و نگذارند آن‌ها به هیکلشان غره شده و خط ویژه را قُرُق خود نمایند.
در پی این اقدام عنابستانی طرح تبدیل “خط ویژه” به ” خط ویژه‌ی خدمت” را در دستور کار خود قرار داد. این طرح باعث می‌شد خودروهای ناوگان حمل و نقل عمومی در خط ویژه ترافیک ایجاد نکنند و مانع خدمت‌رسانی نمایندگان مجلس نشوند، تا اگر نماینده‌ای دیرش شده بود و برای خدمت به مردم عجله داشت، یکهو خدمتش نریزد.
متاسفانه غالب نمایندگان، برعکس عنابستانی وقتشان تنگ نبود و فقط ادای کسانی که وقتشان تنگ است را درمی‌آوردند، به همین دلیل این طرح به جایی نرسید.