چند راهکار زودبازده برای کاندیداهای مجلس
مقاومت کنید

راه راه: اگر چهارسالِ گذشته – یا حتی بیشتر – را، نماینده بوده‌اید و حتی یک سُرفه توی میکروفن جلویتان نکرده‌اید، اگر در سه دوره حضورتان، سی استعفای ناکام داشته‌اید، اگر یک روز لِنگ ظهر، از خانه باجناقتان – که نزدیک میدان فاطمی است – رفته‌اید وزارت کشور و کاندید شده‌اید؛ این راهکارها را از دست ندهید، حیف است بخدا. امضای عمه ما هم تضمین است.
۱) همین اول، هرچه عکس با شلوارک و گربه ماهی و قلیان دارید، از صفحات خود حذف کنید. «آن یکی عکس»ها را هم اگر نمی‌توانید حذف کنید و بدجوری یادگاری است، حداقل همه فالوورهایتان را بلاک اَند ریپورت کنید.
۲) همینطور الکی به مردم و در و دیوار سلام کنید، سر تکان دهید و دستتان را بالا بیاورید و بای بای کنید! مثلاً شما یک کاندید خیلی مردمی و مشهور و محبوب و از این چیزها هستید. حتی اگر کسی برایتان زبان درآورد یا شیشکی بست، بیخیال، بعداً بسپارید بچه ها جواب طرف را به شکل مقتضی بدهند.
۳) بروید جلوی این سفارتخانه‌های خارجی و به محض رؤیت هرنوع چشم آبی، بپرید و با وی سلفی بگیرید. تنکیو و آی اَم گلاد از دهانتان نیافتد، کلی می‌آید روی قیمت‏تان! مواظب باشید! لنز آبی به بازار آمده از اصلش آبی‏تر!
۴) توجه داشته باشید ۲ چیز کاملاً خصوصی و شخصی و پرایوت و نگفتنی است. یک اینکه هزینه‌های میلیاردی تبلیغات را چطور تأمین کرده‌اید؟ دو اینکه در مقابل تأمین هزینه‌ها، قرار است برای «ستاد مردمی» خود، چه کار کنید؟ سه اینکه عملکرد شما در مسئولیت‌هایی که قبلاً داشته‌اید چه بوده است؟ چهار اینکه فرزندانتان در کدام کشور گروگان – ببخشید – مشغول به تحصیل هستند؟ پنج، برنامه‌های شما برای حضور در مجلس، قانونگذاری و نظارت بر فعالیت دولت چیست؟ شش… اِ… زیاد شد…
۵) از رنگ کردن و اَنگ زدن به رقبا خودداری نکنید. بالاخره عملکرد که ندارید، ریخت و قیافه هم که… بگذریم. حداقل یه حالی به سابقه و عملکرد بقیه بدهید، خاطره می‌شود.
۶) کلی گویی را سرلوحه سخنرانی‌هایتان قرار دهید و چنان آسمان را به ریسمان و گودرز را به شقایق پیوند بدهید که مپرس! البته توصیه ما این است که اصلاً دهان باز نکنید، بهتر است. #جدی
۷) یک عکس از خودتان در روز تشییع پیکر حاج قاسم پیدا… ندارید؟… شهید حججی؟… شهیدان گمنام؟… نماز عیدفطر؟ روزقدس؟ راهپیمایی ۲۲بهمن که دیگر بوده‌اید؟… نه؟! خاک… حداقل چهارتا کودک کار پیدا کنید باهاشان عکس بگیرید بگذارید توی اون صفحه صاحاب مُرده. کثیف باشند بهتر است. دخترک گلفروش باشد که عالی!
۸) تکرار می‌کنم، در مقابل جواب دادن، مقاومت کنید. هیچکس یادش نیست در مقاطع حساس، چه چرندیاتی گفته‌اید یا چه تصمیم‌های افتضاحی گرفته‌اید یا غایب بوده‌اید یا گریه… کلاً!
۹) خبرنگاران سمج و مردم کنجکاو را به سایت شخصی‌تان ارجاع دهید، در سایت، آدرس اینستا را بگذارید و در اینستا بخواهید به «BIO»ی شما در توییتر مراجعه کنند. در توییتر، یک شماره بی‌ربط بگذارید و توضیح ندهید.
۱۰) خبرنگاران «برگزیده» را به شام دعوت کنید و از آن سکه‌هایی که پدر مغروق… مفروق… مفروش… حالا هرچی، برایتان ارث گذاشته به آنها یادگاری بدهید. خسیس نباشید.

ثبت ديدگاه




عنوان