رمزگشایی وعده دولت
کتف و بال مرغ سحر ناله سرکن!

راه راه:
دولت دوازدهم به ماه‌های آخر خود رسیده است اما هنوز وقتش نرسیده، پس به رمزگشایی از وعده‌ها و نشانه‌های تبلیغات انتخاباتی خود همچنان پایبند است. وعده‌هایی که همواره روی مردم عملی شده‌اند؛ از کلید عمودی، رنگ بنفش  و دلاری که نباید ۵ هزار تومان می‌شد گرفته تا عباراتی مانند «اونچنان» و «گشایش».
 آنچه تا کنون روی مردم عملی نشده، مهم ترین شعار و وعده تبلیغاتی جناب روحانی یعنی «کنسرت» و «شجریان» است!
در بخشی از مستند انتخاباتی سال ۹۲، آقای روحانی گفت: «من دوست دارم صدای شجریان رو.. هم گوش می‌کنم و هم دوست دارم» و البته در مناظره‌های انتخاباتی سال ۹۶ هم به شجریان اشاره کرد.
این بی‌انصافی است که بخواهید فکر کنید آقای روحانی تصنیف‌های هنرمند مورد علاقه‌اش را فقط برای رای جمع کردن تبلیغ کرده است. 
خیر! آقای روحانی همواره نشان داده که اهل عمل بوده و به خاطر همین هم تصنیف‌های شجریان را در زندگی مردم آورده است. به عنوان مثال تصنیف «یادباد آن روزگاران» در هنگام تمدید اجاره خانه، تصنیف «این دهان بستی دهانی باز شد» در هنگام برخورد با منتقدان و رسانه‌ها و اکنون نیز معروف‌ترین تصنیف شجریان یعنی «مرغ سحر» به عمل رسیده است. 
اگر تاکنون فکر می‌کردید که دولت به هنر شجریان در این تصنیف کم‌لطفی کرده است کافیست یک روز صبح، قبل از طلوع آفتاب به میادین پخش مرغ تنظیم بازار بروید. مردم مرغ  و کتف و بالِ مرغ تنظیم بازار را سحر در صف و با ناله‌ای که سر می‌دهند دریافت می‌کنند و به غوغای روحانی می‌نگرند.
بر این اساس جایگاه فرهنگ و هنر همراه با چرخ اقتصاد و چرخ هسته‌ای و چرخ زندگی مردم با هم و در هم می‌چرخد و وعده عمل نشده‌ای هم روی زمین نمی‌ماند.

ثبت ديدگاه




عنوان