واکنش دبیرکل سازمان ملل در برابر حمله صهیونیست‌ها به بیمارستان غزه
یابو که نیستم!

دبیرکل سازمان ملل پس از شنیدن خبر بمباران وحشیانه صهیونیست‌ها به بیمارستان‌های غزه گفت: «وحشت کردم.» گفتنی‌است در حال حاضر متخصصان امر ماساژ و رگ‌گیری مشغول باز کردن رگ‌های گرفته شده ایشان بر اثر این واکنش سخت و شدید هستند.
اما ببینیم در لحظه شنیدن این خبر چه اتفاقاتی در سازمان ملل گذشته است.
 
(گوترش در حالی که تازه تردمیل را روشن کرده و پا روی آن می‌گذارد از خبر مطلع می‌شود. دستگاه را خاموش می‌کند و روی صندلی راکش ریلکس می‌کند.) 
گوترش: لعنتیا. حس و حال ورزشم از آدم می‌گیرن 
(معاونش در حالی که مشغول حوله‌کشیدن روی سر و صورت گوترش است): قربان به خودتون فشار نیارید. استرس واسه‌تون سمه. 
گوترش: اون لیوان آب پرتقال رو بده فشارم افتاد. 
(بعد از هورت اول لیوان را روی میز می‌گذارد و با لحنی عصبی): ما باید به این اقدام غیرانسانی یه واکنشی چیزی نشون بدیم. خوبیت نداره بدون واکنش. 
معاون: قربان ولی هفته پیش یه‌بار محکوم کردیما! 
گوترش: عه؟! خب پس. 
(بقیه لیوان را سر می‌کشد): صدبار گفتم تامسون نگیرین، تامسونا فقط هیکل بزرگ کردن، مزه ندارن که… ولی بازم یه واکنش جدید لازمه. 
معاون: خواستار حفاظت از کادر درمان بشیم؟ 
گوترش: نه اون هنوز زوده. بگو دولت‌ها به غزه آب و غذا برسونن. 
معاون: آخه قربان رژیم نمی‌گذاره. امکان ورود آب و غذا نیست. 
گوترش: خب بگو فعلا آب‌میوه و کیک برسونن. 
معاون: نه قربان مشکل بسته بودن گذرگاه‌هاست. 
گوترش: اَه… هی استرس، استرس… یه لیوان بیدمشک و زعفرون بردار بیار ببینم چیکار باید کرد. 
(گوترش در حین آروغ بعد شربت): راستی یونیسف چی؟ اون عکس‌العملش چی بوده؟ 
معاون: قربان راجع به افزایش آمار کودکان کشته شده هشدار داده. 
گوترش: پس ماهم باید «بار دیگر درخواست‌های قبلی خود را برای آتش‌بس بشردوستانه اعلام کنیم» که جلو یونیسفی‌ها ضایع نباشه. 
معاون: چشم قربان، خبرش ارسال شد. 
گوترش: به بچه‌ها هم بگو گوترش یابو نیست. به‌جای قائنات رفتن مادرید زعفرون گرفتن، فکر کردن من عطر و طعمش رو تشخیص نمیدم.

ثبت ديدگاه




عنوان