یک دقیقه سکوت
گودرز عراقی، شقایق عثمانی

راه راه: دقیقا در روزی که پسر ۱۶ساله‌ی عراقی توسط اغتشاش‌گران مورد عنایت(!) ایالات و امارات متحده، عربستان و غیره، سر و ته شد؛ سنای امریکا دولت عثمانی را در موضوع «نسل‌کشی ارامنه» مقصر شناخت. با توجه به اینکه تنها ۱۰۵سال از ماجرای ارامنه و عثمانی‌ها گذشته است، امید است سایر معضلات جهانی نیز همین‌طور «به‌روز» راست و ریس شود:

همزمان با جدیدترین تعرض ۱۰۰صهیونیست به مسجدالاقصی، اتحادیه اروپا بالا آمدن غیرمنطقی آب رودخانه‌ها در اندونزی در خلال سال‌های ۱۹۵۱-۵۳ را محکوم کند. حتما رودخانه‌های اندونزی ملزم ‌شوند بیشتر دقت کنند. 

پس از پایان یافتن نیمی از شهروندان عراقی در ناآرامی‌های جنوب این کشور؛ کمیساریای عالی حقوق بشر استرالیا و اقیانوسیه، بخاطر نقض حریم پلانگتون‌ها توسط جلبک‌های مهمان در گرن‌‌کاناریای لاس‌پالماس در تابستان۱۸۴۶ یک دقیقه سکوت کند.

در شرایط مرگ گروهی از بیماران پروانه‌ای در پی خروج نماینده شرکت سوئدیِ پانسمان‌فروش از ایران بدلیل شرایط تحریم، نماینده امریکا در «وزارت شهرک‌سازی» رژیم صهیونیستی به‌یاد ۶۰میلیون قربانی هلوکاست، سرش را روی شانه نماینده رژیم صهیونیستی در «وزارت شهرک‌سازی» رژیم صهیونیستی بگذارد و دوتایی نچ‌نچ کنند.

سازمان ملل همزمان با تجاوزهای اخیر علیه مسلمانان روهینگیا، در یک موضع‌گیری قاطع اقدام بوکوحرام مبنی بر ربودن ۳۰۰ دختر نیجریایی در سال ۲۰۱۴ را مغایر با استانداردهای جهانی اعلام کند. (و اگر کسی گفت «دخترها که خودشان همان موقع از دست بوکوئی‌ها(!) فرار کردند» بگوید «عه؟!» و سوت بزند.)

ثبت ديدگاه




عنوان