در قسمت قبل از سلسه مباحث ادبی ستون هفتگی ادویات ایران، شما را با یکی از مفاخر ادبیات ایران، یعنی: شیخ حسن روحانی سمنانی آشنا کردیم و گفتیم که فلان. و قرار بود که پروندهی کتاب منطق الخیر را در همان قسمت قبلی ببندیم، که جا نشد. اما این هفته به ذکر ویژگیهای کتاب منطقالخیر و اشعاری از آن میپردازیم.
بعد از سفر سال ۸۳ آقای «میم.خ» (متخلص به باغی) به مهد تمدن، این بار سفر همزمان (دکتر) حسن روحانی به ایتالیا و فرانسه بود که موجی از شادی و «ای من بگردم...» را در میان هواداران توافقات ژنو، دارسی،1919، توتون و تنباکو، ترکمانچای و غیره آفرید. گفته شده هدف از این سفر، علاوه بر عواید اقتصادی مورد نظر اروپایی ها، در واقع نفس درکردن دولت از دست ویرانی های «آن مرد که دیگر راستی راستی رفته بود» بود!
هیچکس به اندازه شما نمی داند که عمق خرابکاریتان چقدر است پس با اطمینان بگویید که از دولت قبل خاکروبه تحویل گرفته اید و حالا دارید یک دوبلکس دوبَر فول امکانات اُکازیون زیرقیمت بازار، تماس فقط 11 تا 1 شب!
ای از گزارش و ز خبر، خندهدارتر
هر کار تو زکار دگر خندهدارتر
چیزی نبوده بهر تو از گریه پدر
بر روی نعش سرد پسر، خندهدارتر
ای کودتاچی همه اعصار، ای «یو اس»
از تو ندیدهایم جگر! خندهدارتر
- خب دوشنبه چطور خوبه؟
- زدید به هدف دوشنبه خیلی خوبه، فقط بعد از برنامه نود اگه میذارید بنده میام. این هفته عادل خان قراره به راهکارهای اقتصاد مقاومتی در فضای پسا برجام بپردازه نمی تونم از دستش بدم.