پدر شعبون زور می‌زد تا بالاخره شعبون از حالت بالقوه خارج و بالفعل شود؛ برای همین او را به مغازه ریخته‌گری و آهنگری فرستاد تا شاگردی کند؛ اما درجه و دمای آهنگری در حدی نبود که فعل از قوه خارج و شعبون شکوفا شود. پس از آن نیز شغل‌های دیگری را امتحان کرد، اما هیچ‌کدام از پس آن قوه‌ چغر بد بدن بر نیامدند.