فسیل با اینکه تقریبا از ستاره‌ای که بتواند به تنهایی مخاطب را به سینما بکشاند بهره نبرده است اما شخصیت‌ها و بازیگران به خوبیبا یکدیگر فیت شده‌اند و بازیگران نه چیزی کمتر ارائه می‌دهند و نه اضافه‌تر.

کریم امینی که پیش از این تجربه ساخت اثر کمدی دشمن زن را در کارنامه خویش داشت، که به دلیل کپی بودن مورد نقد منتقدان قرار گرفت، بعد از یک وقفه کوتاه در سومین اثرش نیز سراغ کمدی رفت. در این فاصله او اثر اجتماعی گربه سیاه را ساخته بود که این اثر هم موفقیت چندانی به دست نیاورد.

با این کارنامه نه چندان موفق کریم امینی اینکه نام سیدابراهیم عامریان، که آثار پرفروشی را تهیه‌کنندگی کرده است، را به عنوان تهیه‌کننده در کنار این کار ببینم عجیب بود؛ اما این تهیه‌کننده نشان داد که حس ششم قوی‌ای دارد و همینطوری این موضوع را قبول نکرده‌است.

زمانی که فسیل هر روز رکوردهای متنوع و متفاوتی را در سینمای ایران جابه‌جا می‌کرد فکر می‌کردم با اثری مشابه کارهای غالب چند سال اخیر سینمای کمدی ایران مواجهم و به تماشای آن رفتم تا با یک توپ پر از آن نقد بنویسم؛ اما پس از تماشای فیلم نتیجه کمی متفاوت بود.

فسیل روند داستانی مشخص و نسبتاً خوبی دارد و در عمل هم با کاشت و برداشت‌های مناسب خط داستانی را به خوبی جلو می‌برد، اگرچه شروع و مقدمه فیلم می‌توانست کوتاه‌تر باشد؛ اما در پایانبندی هم کم نقص نشان داده‌است و شاید فقط بتوان به منطق آن کمی ایراد گرفت که در عرصه کمدی این نقد چندان درست نیست.

با اینکه تقریبا از ستاره‌ای که بتواند به تنهایی مخاطب را به سینما بکشاند بهره نبرده است؛ اما شخصیت‌ها و بازیگران به خوبی با یکدیگر فیت شده‌اند و بازیگران نه چیزی کمتر ارائه می‌دهند و نه اضافه‌تر.

فیلم برخلاف خیلی از کارهای کمدی که بر تفاوت فرهنگ ایران و یک کشور خارجی استوار گردیده‌است، شاید برای اولین بار داستان و شوخی‌هایش را برپایه تغییرات افراد و جامعه در گذر زمان بنا نهاده ‌است. تغییراتی که برایشان مقدمه چینی خوبی نیز شده و بدون منطق نیستند. بزرگ‌ترین ضعف فیلم را شاید بتوان وجود شخصیت فتانه نامید، کسی که نبودش به فیلم ضربه‌ای نمی‌زند و تنها ثمره حضورش شوخی‌های کلامی شخصیت اول فیلم، بهرام افشاری، با او و شغل قبل از انقلابش است که باعث شده فیلم را کمی از طنز سالم بودن دور کند.

با همه این تفاسیر و تعاریف باز هم عنوان پرمخاطب‌ترین و پرفروش‌ترین فیلم تاریخ سینمای ایران برای این فیلم خیلی بیشتر از چیزی است که باید باشد؛ اما با توجه به اتفاقات نه چندان خوشایند جامعه در سال گذشته چنین فروشی می‌تواند نویدبخش این باشد که کاملاً از آن روزها عبور کرده‌ایم و ریسک اکران این فیلم در چنین شرایطی جواب داده‌است؛ هرچند در این میزان فروش، نباید مدت زمان خیلی زیادِ بودنِ روی پرده سینما را هم نادیده گرفت.