امریکا که خیلی عاطفی بود و با شلیک به هواپیمای مسافربری ایران نشان داد چنگیزخان مغول با همه دل‌نازکی‌اش نصف قلب رئوف امریکا را هم ندارد، باز دلش برای ایران تنگ شد گفت اصلا بازی‌های خشن را کنار بگذاریم و رفت سراغ دو تا برنامه نرم ۱۰ ساله! یکی سال ۷۸ و یکی هم سال ۸۸! برنامه‌ها از بس نرم بودند انقلابی‌ها مثل پاستیل آنها را قورت دادند.

داعش و منافقین گله‌مند می‌شوند که چرا خدمات رایگان برون مرزی فقط به اسرائیل تعلق می‌گیرد!؟ ایران هم به‌خاطر رعایت عدالت در توزیع، چند موشک نقطه‌زن همراه با خدمات پس از پرتاب و ضمانت اصابت به هدف را برایشان کنار می‌گذارد.

نقش مردم در عرصه‌های سیاسی پیش از انقلاب، در حد برداشتن موز هم نبود، یعنی راستش را بخواهید اصلا موز نبود که بخواهند بردارند، دست که می‌انداختند نهایتا یک خیار چمبری، کمبزه ای، شلغمی، چیزی دستگیرشان میشد

گفتیم اون حاج آقا مُفَتِّحه که الان داشت علیه شاه سخنرانی میکرد! نه تنها ساواکی نیست که از سردمدارای مخالفین شاهه. منتها میگه اگه دارید برا اسلام مبارزه میکنید راهش خراب‌کاری نیست.