از طنز موقعیت هم غافل نشده و موقعیت های درست کمیک به دور از لودگی های مرسوم نیز ساخته است.

یکی از بازیگران نیمه‌مطرح ضمن اعتراض شدید به تلویزیون گفت: 3 روزه که زُل زدم به تلویزیون، نه نقشه ایران رو سیاه نشون داد، نه از همدردی سفرای اروپایی و ترامپ چیزی گفت. وی قبل از این اعلام کرده بود دیگر تلویزیون نگاه نمی‌کند.

قضیه استفاده از شخصی است که از نظر جسمی محدودیت دارد. کر یا لال یا کور. اگر حرف نمیزند باید بچه باشد تا در پلانی کوبنده یکهو یک جمله بگوید و ملت پفک در دهانشان خیس بخورد. اگر نمیبیند در جایی که نقش اول حرکتی میزند، خیره در چشمانش نگاه کند، یعنی مثلا آره.

منشی: رحمان ۱۴۰۰ برو تو.
«هزارپا»: داداش رحمان بووووق که رو پرده‌ست.
منشی: عه، کِی رفته؟ چرا به ما نگفته!