ما ایرانیان همواره امیرکبیرهایمان را کشته‌ایم، عادل جان اگه گفتن بیا ببریمت حموم بگو تازه رفتم، اگه باز اصرار کردن بگو اصن از آب چندشم میشه...

شیر در شیربرنج نباشد، لابی در مجلس نباشد، وانتی هفت صبح جمعه در کوچه داد نزند، خاطره ی سربازی، سیلی به فرمانده نباشد، راننده تاکسی شوهر خواهرِ «از خودشون» نداشته باشد؛ اصلا جای تعجب ندارد و همه چیز سر جایش است و هیچ چیزی هم کم نیست. اما دسسسسست و جیییییغ و هورااااا را از برنامه تان نگیرید. دسسستت و جیییغ و هورااا تمام حیثیت شماست. ناموس برنامه شماست.

از مجری‌هایی استفاده کنید که کودکیِ متفاوتی داشته‌اند، از همان دماغ آویزان‌ها و بچه تخس‌هایی که هیچ کس حریفشان نبود و هر چقدر کتک می‌خوردند، می‌گفتند دردمان نیامد. اینها مجری‏‌های موفقی خواهند بود

آنقدر هر کی هر کی شده است که هرکس مدیر شد فکر می کند حق دارد برنامه‌ای داشته باشد.