این روزها اگر در جست‌وجوی سریال طنز باشی، حتماً سریال «مگه تموم عمر چند تا بهاره» را در ابتدای لیست جست‌وجو خواهی دید. فیلمی که کارگردان و نویسنده خوش‌نامش تو را ترغیب می‌کند که حداقل چند قسمت از آن را تماشا کنی.

زمانی که فسیل هر روز رکوردهای متنوع و متفاوتی را در سینمای ایران جابه‌جا می‌کرد فکر می‌کردم با اثری مشابه کارهای غالب چند سال اخیر سینمای کمدی ایران مواجهم و به تماشای آن رفتم تا با یک توپ پر از آن نقد بنویسم؛ اما پس از تماشای فیلم نتیجه کمی متفاوت بود.

سریال« نیوکمپ» مثل خیلی دیگر از فیلم‌ها و سریال‌های اخیر کشور شروعی امیدوار کننده دارد؛ اما در همین نقطه متوقف می‌شود و هیچ چیز دیگری برای ارائه به مخاطب ندارد

در تعریف علمی نیز سیاه‌چاله نقطه‌هایی تاریک در فضا هستند که جِرم بسیار زیادی از ماده در حجم کوچکی انباشته شده است. اگرچه مقصود کارگردان از نام‌گذاری سریالش به این عنوان، این مورد نبوده است؛ اما بی شباهت به آن هم نیست.