پدرم میگوید این مهمانی ها باعث میشود که بفهمیم به چه کسی رای دهیم. برادرم هم از این مهمانی ها خوشش می آید. او می گوید چهارسال پیش غذا ها خوب نبوده و غذاهای دیر هضم داده اند و الان غذاها خوب شده است
با دیدن اون پارچه ی سبز و نبات اولش تحت تأثیر قرار گرفتم که به آقای رئیسی رای بدم ولی حالا که معلوم شد انتخاباتی بوده، قطعا به آقای روحانی رای میدم که نه تنها دم انتخابات بلکه تو این چهار سالم چیزی ازش بهمون نرسید که فکر کنیم انتخاباتیه.
ما به کسی رای میدیم که درد مردمو حس کرده باشه، این شرمندگی رو درک کرده باشه که آدم وقتی تو چهارراه یکیو سوار میکنه و اون یکی به خاطر گرم بودن باد کولر تو چهارراه بعدی پیاده میشه یعنی چی! میفهمی؟