بدان فرزندم! در شیوه‌ی گلاویز شدن با ماه مبارک، ظرافت در آینده‌نگری توست. چنان که چندی پیش از شروع آن، هر که را بینی، دستِ حمایت به معده گیر و اخمِ درایت به چهره کَش، که یعنی محنتِ دردِ معده، بُرده طاقت این بنده. هر چه بیش از این آینده‌نگری بهره بری، کم به مکافات روزه‌داری مجبور شوی.
سبحان ملک محمدی
طنز‌پرداز
مواعظ و نصایحی در طریقت حقّه، خطاب به ناموس‌الدین معین تهرانی
در عوض با هر تغییری، نام خودرو را تعویض نموده و قدری روی قیمت آن بیفزای. فی‌المثل چراغ‌ها را برجسته و پسوند شریفه‌ی «پلاس» به آن ملحق کن و پس از فوت کردن در پاچه خلق، خودروی جدید را در پاچه ایشان فرو بنما که سود در این باشد. (در صورت عدم فوت کردن، پاچه زخمی شده و دیگر در هنگام تولید خودروهای بعدی مورد استفاده نخواهد بود.)
سبحان ملک محمدی
طنز‌پرداز
چطور انسان، مفتخر به خلق یک اثر هنری بی‌بدیل می‌شود.
این بیت در وهله اول از اهمیت خواهر در خانواده سخن می‌گوید. آمدن این بیت پس از بیت قبلی این معنا را به ذهن انسان متبادر می‌کند که شاعر حتماً قصد خاصی داشته است. (بیت اول و دوم موقوف‌المعانی‌اند. یعنی بیت اول با آن همه معنی در صورت عدم به رسمیت شناختن خواهر در خانواده فاقد هرگونه ارزش بوده و مثل مدرک دانشگاهی صرفاً به درخواست دانشجو صادر می‌گردد.)
سبحان ملک محمدی
طنز‌پرداز
مواعظ و نصایحی در طریقت حقّه، خطاب به ناموس‌الدین معین تهرانی
اما در بلاد ما جنس مرد که چون زن، نصیب از جمال الهی بیش نبرده است بایستی صبح و شام تا آنجا در پی کسب پول باشد که جانش از فلانش به در شود. مضاف بر مذکور، هبه و عطیه بخشی را در ممالک پست و دون شأن، منزلت باشد. چون در ممالک مترقیه نظیر ایالات متحده دام تَرفیعُه درآیی کسی را نبینی که با فردی از سر هدیه و بذل و بخشش درآید مگر از سر چاپلوسی و پاچه ورمالی و قصد بهره‌گیری بیشتر از او در وقت مستقبل.
