حتما شنیده اید که از قدیم گفته اند حکومت و دولت، برای مردم و جامعه حکم پدر را دارد. ما در این متن سعی میکنیم تا تعدادی از نقاط مشترک پدر معنوی ملت را با پدر حقیقی شان تطبیق دهیم.
لغو بالغ بر 10 کنسرت (با تأکید بر مشهد!) از اهم مایه های شرمساری در سال ۹۵ بود که کام جامعه هنری را طوری تلخ کرد که شیرینی بیش از هزارتا کنسرت لغو نشده را کوفت نمود! قضیه داشت تبدیل به یک بزن بزن اساسی میشد که نشد. یعنی میشد، منتها دادستانی، دل و دماغ دهن به دهن گذاشتن با مقامات دولتی را نداشت، دعوا زود تمام شد. مروری بر واکنشهای مقامات اهل دل دولت و اصحاب هنر در اینباره خالی از لطف نیست:
ایرباسیسم (ایرباس گرایی) گرایش عاشقانه و عارفانه و کاندیدایانه به هواپیمای ایرباس می باشد. این مکتب در ابتدا به نام «آفتابه ایسم» ظهور کرد و پیروان این دیدگاه می کوشیدند از لولهنگ سازی به عنوان رهیافت و مفری جهت خلاصی از دردسرهای ملی شدن صنعت نفت استفاده کنند. گفته شده ارائه این رهیافت باعث فرو شدن یک قبضه آفتابه –از پهنا- به حلق مرحوم رزم آرا شد.