گوترش: اون لیوان آب پرتقال رو بده فشارم افتاد.
(بعد از هورت اول لیوان را روی میز میگذارد و با لحنی عصبی): ما باید به این اقدام غیرانسانی یه واکنشی چیزی نشون بدیم. خوبیت نداره بدون واکنش.
معاون: قربان ولی هفته پیش یهبار محکوم کردیما!
گوترش: عه؟! خب پس.
حاکمانی که از جمله افتخاراتشان نشستن روی نشیمنگاه خویش در سنین ۲ سالگی بوده، پس نشستن را خوش آمده و خیال ایستادن روبهروی یاغی نکردند. ایشان را هوس مقاربت با آن رژیم خودخوانده و به زور و خون به پاخاسته بود؛