بی تاب رقیبانی و من سرسره دارم
۳:۲۵ ب٫ظ ۰۹-۰۴-۱۳۹۵
مولوی همینطور که آشفته بود، قدم می زد و این مصرع دوست داشتنی اش را زمزمه می کرد："بی تاب رقیبانی و من تاب ندارم" که ناگهان سر و کله ی وحشی بافقی پیدا شد و با کمال احترام تذکری داد که این مصرع از آن من است و چرا اصلا دست کاری میکنی مصرع را؟
