راه راه: هیچ آدمی اندازه ی بنده عذب نیست
با این حساب اصلا اگر گِریَم عجب نیست

در بازی “با سر پریدن بین مرغان”
بین رفیقانم کسی جز من عقب نیست

دایم به ذکر ربِّ هَب لی زوجهً خوب!
جز این دعایی بر لبم هر روز و شب نیست

مال و جمال دختران خیلی مهم است
دیگر از این پس دوره ی اصل و نسب نیست

مد گشته بوتاکس و ژل و اکستنشن و لاک
اما کسی دنبال خط و خال لب نیست

هر جا که من رفتم برای خواستگاری
گفتند:نه!…آیا که این دور از ادب نیست؟

(جوراب جان! قبل از رجب، زن می‌ستانم
روز پدر اصلا مگر ماه رجب نیست؟)

اینهم برای زن گرفتن شد بهانه
هیچ آدمی،مثل عذب،فرصت طلب نیست

باید بگیرم همسری خوب و خداجو
در دین ما واجب تر از این مستحب نیست

وزن و قد و اندام و این ها هم مهم نیست
بنده ملاکم متر و باسکول و وجب نیست

آن دلبری را که نظر کردم بگیرم
تولید ایران است بیروت و حلب نیست!

از اهل ایمان است لکن در عروسی
فتوا دهد یک ذره دیم دام رام طرب نیست!

خواهم سمرقند و بخارا را ببخشم
صد حیف دیگر خال هندو روی لب نیست!

گفتم به او بانو! برای خانه سازی
در جیب زار و خسته ام پولِ حلب نیست

با این گرانی جای شیرینی و شربت
باشد زمان عقد ما خرما عجب نیست

مهریه را کی داده است و کی گرفته؟
امید دارم بانویم اهل رکب نیست!

گفتم برایش جان دهم قابل ندارد
دیدم که او حتی برایم اهل تب نیست

از ازدواجم تا کنون نیمش ردیف است
من طالبم دلبر ولی اهل طلب نیست!

زن نظم بخشِ زندگی بوده همیشه
سردرگمی هایِ من آری بی سبب نیست