خرده‌روایات شاخ‌المسافرین از سفر به افغانستان

قسمت دوم: سرزمین آریایی‌ها را قورت بده

مزار رابعه در شهر بلخ است ولی در ابتدای این سَرَک(جاده محلی!) هم یک یادبود از او گذاشته‌اند. تا هم اگر گذر طالب‌ به اینجا افتاد، بیفتد بمیرد از غصه. و هم این هزاران هزار NGOخارجی که ریخته‌اند توی ولایات و ضمن دریافت حق مأموریت نجومی و فوق‌العاده‌ی سختی کار، می‌خواهند مثلا جایگاه زن را به مردان جهان سوم حالی کنند، بفمهند با کی طرف‌اند.

بچه‌های خوشبخت یک ملت گریه‌بلد

بچه‌ یک مجری: بابای من هر وقت از سرکار میاد داد میزنه ما خییییلی باحالیم؛ فکر کنم ادمای باحال خوشبختن دیگه.

قدرت خرید

چه می شود که یک وزیر استعفا می دهد؟

تازه آنجا پشت مانیتور هایش می شود BallGame بازی کرد. حامامش تمیز است. پرتقال می دهند. نوشابه هم داده اند.

متهم خرابکاری در بازجویی چه گفت؟

یک سلبریتی دارم شاه نداره

تو چرا قیافه‌ت شبیه ایرانی‌ها نیست، نکنه تو عراقی هستی؟ چرا هر طرف نگاه میکنم عراقی ایستاده؟ چرا نباید توسط یک ایرانی بازجویی بشم؟