وی مواضع قبلي خود را مبني بر مذاكره در هرجايي، حتي داخل سرويس بهداشتي، رد كرد و گفت: كدام آدم عاقلي روي پُل مذاكره كرده كه ما بكنيم؟

ماها تو مهمانی هامان یکمی زیادتر از حد استاندارد جهانی باهم حرف مِزنِم و خداروشکر دهانمان هم کف نِمُکُنِه.

در مصرع دوم این طرف میزی ها وجود خود را به رخ می کشند (واژه "حسن" کمی مشکوک است و عده ای از آن تعبیر سیاسی کرده اند که ادبیات را چه به سیاست!) و می گوید آخه اگر ما نباشیم تو برای کی میخواهی ناز کنی گلابی؟! ناز در اینجا استعاره از تحریم است.